Wolskie kapliczki. Część I

W Warszawie można spotkać wiele kapliczek. Niewiele z nich jest pochodzenia przedwojennego i współczesnego. Większość wybudowano w czasach okupacji, jeszcze przed wybuchem Powstania Warszawskiego. 


Ich celem była otucha. Dojście do kościoła przez trwającą lata wojnę było ryzykowne, dlatego budowano je w podwórzach kamienic. Najczęściej spotkać można kapliczki drewniane i murowane z wizerunkiem matki boskiej.
Część kapliczek na przestrzeni ostatnich lat została odrestaurowana - te ze zburzonych kamienic trafiły także do Muzeów. Obecnie, te które wciąż znajdują się na podwórzach są regularnie odnawiane przez mieszkańców.

Ulica Chmielna:

 Ulica Waliców:

 Ulica Miedziana:

 Ulica Złota:

 Ulica Żelazna:

Warszawa, Złota 63.

Złota 63 to kolejna kamienica, która z racji zagrożenia budowlanego "idzie pod młotek". 

Ponieważ była to ostatnia kamienica w podwórzu nie posiada zdobnych elewacji. Również klatki schodowe są drewniane, co świadczy o tym, że mieszkańcy tej kamienicy należeli do najbiedniejszych lokatorów. Część mieszkańców po wyznaczeniu granic Warszawskiego Getta zmuszona została do zamiany mieszkań - i tak Żydzi mieszkający po tej części Złotej podpisywali akt zamiany z mieszkańcami nie będącymi Żydami między innymi z ulicy Siennej. 

Podczas bombardowania zniszczona została jej frontowa część oraz środkowa. W ostatniej części uszkodzeniu uległ jedynie dach. W podwórzu kamienicy zachowała się kapliczka wybudowana przez mieszkańców w czasie II Wojny Światowej. 

Ulica Złota należała przed wojną do jednych z najbardziej luksusowych ulic Warszawy. Mieściły się tu warsztaty jubilerskie i drogie sklepy, a także browar, oraz jedna z najsłynniejszych kamienic Wolfa Kongrola, zwana po wojnie "Pekinem".

W miejscu obecnie opuszczonej szkoły podstawowej znajdowała się fabryka Skody oraz kino "Uciecha". Do 1939 roku ulicą Złotą jeździły także tramwaje.

Warszawa, Chmielna 130.

Na zdjęciu brama wjazdowa do podwórza przy ulicy Chmielnej 130. Zachowały się jeszcze przedwojenne zdobienia - proste, ale eleganckie.Jak większość zabudowy z tamtego okresu, była "efektowna" od strony frontowej, zaś surowa w środku podwórza.

Kamienica przetrwała bombardowanie Warszawy, ale nigdy nie została wyremontowana. Zagrożenie budowlane zmusiło władze do usunięcia balkonów z frontowej części budynku. Z powodu braku dokumentów historia Chmielnej 130 nie jest znana. 

Obecnie kamienica jest opuszczona i szykowana do gruntownego remontu. 

Ulica Chmielna nie bez powodu nazywa się ulicą Chmielną. Jak większość nazw ulic w Warszawie, ta również swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznym punktom na mapie. Około XVIII wieku przy polnej drodze, która z biegiem czasu otrzymała obecną nazwę, znajdowały się po prostu ogrody chmielowe. 

Warszawa, Złota 63.

Jedno z drzwi opuszczonego mieszkania w kamienicy przy Złotej 63. Oprócz drzwi uchowała się stara skrzynka na listy. 

Mieszkanie służy dziś głównie ekipom filmowym, które kręcą w okolicy filmy o tematyce II Wojny Światowej oraz Powstania Warszawskiego. 

Warszawa, Złota 65a.

Przed wojną na parterze kamienicy mieściła się szkoła. Po wielkich korytarzach (podobno) można było jeździć rowerem.
Niestety w trakcie II Wojny Światowej kamienica została uszkodzona przez bombę. Przetrwała tylko jej część frontowa od ulicy oraz zapomniana przez wszystkich ostatnia, z tyłu.

Obecnie kamienica ze względu na stan stwarzający zagrożenie budowlane jest prawie całkowicie opuszczona.

Tu kręcono zdjęcia do filmu dokumentalnego o Zgrupowaniu AK "Radosław".

Warszawa, Złota 63.

Kapliczka znajdująca się w podwórzu kamienicy przy Złotej 63.
Wykonana podczas Powstania Warszawskiego, odnowiona przez lokatorów w 2014 roku.

Jedynym oryginalnym elementem jest figurka Matki Boskiej.